آئین مستان

از گلستان ولا عطر بهاران می رسد

نغمۀ مرغان جنّت با هزاران می رسد

با بهار عشق ای دل ساز همراهی بزن

کز طرب گلبانگ شادی با بهاران می رسد

تا که مرهم بر دل خشکیدۀ یاران نهد

زآسمان ها بر زمین پیغام یاران می رسد

گرکه اشک شوق می شوید ز چهره گرد غم

مرهم زخم دل چشم انتظاران می رسد

رنگ نومیدی ز سینه پاک کن کز شهر نور

پیک امّید دل امیدواران می رسد

پاکتر از آب و آئینه ست این گُل، گوش کن

این طنین زمزمه از جویباران می رسد

هیچ می دانی که می آید، که دل شد بیقرار

چشم دل واکن قرار بی قراران می رسد

از بهشت فاطمی  اکنون گل زیبا رخی

باصفاتر از زلال چشمه ساران می رسد

گرکه خندد فاطمه از شوق، همراه نسیم

عطر یاس مرتضی بر گلعذاران می رسد

نیمۀ ماه خدا از یمن میلاد حسن

نامۀ عفو گنه بر روزه داران می رسد

سجدۀ شکر آورم، کز مهر و الطاف خدا

روح ایمان همه سجده گذاران می رسد

خاکبوسان ولایت در رهش صف بسته اند

آسمان عشق و مهر خاکساران می رسد

گر همه جمعند بر راه کریم اهلبیت

عطر جودش برمشام جان یاران می رسد

درشب میلاد دریای فضیلت، عشق گفت

ای «وفائی» گوهر گوهر نثاران می رسد

ترنم جلواتت نسیم آورده

وَ بوی نرگس چشمت شمیم آورده

خدا برای خودش آینه پدید آورد

دوباره یا علی و یا عظیم آورده

تبارك اله از این خلقت خداوندی

دوباره دست كریمی، كریم آورده

هر استخاره به یُمن قدوم تو خوب است

كه آیه های بِقَلبٍ سلیم آورده

نماز را به سوی قبله ی تو باید بست

برای كعبه هم امشب سهیم آورده

تویی مذلِ مضلینِ در صف شیطان

برای كفر، عذابی الیم آورده

به جلوه ی حسن هستی و با صفات علی

خدا قسیم جنان و جحیم آورده

به پاس مقدم تو آسمان، زمینی شد

برات، فرش به جای گلیم آورده

بهشت، روبروی كوی تو تواضع كرد

به كوی عشق مُقام و مُقیم آورده

علی تمام خودش را خلاصه یافته است

خلیل و روح الله و كلیم آورده

برای نوكری خانه ات درست شدیم

خدا به عشق شما یاكریم آورده

(اسیر) در قفس یار می شود آزاد

صراط بندگی مستقیم آورده

ماه خدا ز جلوه ی تو تور ناب شد

یعنی که میزبان مه آفتاب شد

از بس که دیدنی است جمال جمیل تو

از شرم حسُن روی تو مه در حجاب شد

قامت قیامتی تو و در حسُن محشری

در جلوه ات تجلی یوم الحساب شد

وقتی که بوسه زد به گُل روی تو علی

یکباره بیت وحی پُر از دُر ناب شد

شوق و سرور در دل زهرا نشست و باز

بنیان غم ز فیض قدومت خراب شد

آمد به پاس بوسه به خاک رهت چو اشک

افتاد پیش پای تو گُل، تا گلاب شد

تو گوشوار عرش خدائی که از نخست

نامت برای عرش برین انتخاب شد

قطره بدون فیض تو دریا نمی شود

ذّره رسید محضر تو آفتاب شد

سطری نخوانده اند کریمان ز رحمتت

یک جلوه از کرامت تو صد کتاب شد

تو بی سؤال جود و کرم می کنی، دگر

کی سائلی ز درگه لطفت جواب شد؟

سردار بی سپاه شدی در وطن، ولی

صبر و امید در قدمت همرکاب شد

بی بهره مانده اند ز سرچشمه ی شرف

آن امُتی که تشنه ی موج سراب شد

جلوه گرفت جنگ جمل از شجاعتت

خُرسند از شهامت تو بوتراب شد

کرب و بلا نبود، اگر صلح تو نبود

صلحت گره گشای ره انقلاب شد

کی تشنگی کشد به صف حشر هرکسی

از کوثر محبت تو کامیاب شد

سجاده ی نیاز «وفائی» فکند و باز

بار دگر دعای دلش مستجاب شد

از حُسنِ نبی، در دو جهان، محشری آمد

آغازگرِ فوت و فنِ دلبری آمد

ماهِ رمضان، عطر امامِ حسن آورد

با آمدنش، رایحه ی قمصری آمد

هم چون پدر و مادرِ خود، یکسره نور است

قرصِ قمرِ "فاطمی" و "حیدری" آمد

عالم، همه "ماتِ "رخِ" زیبای حسن شد

در "عرصه" ی "آن"،یوسف زیباتری آمد

بخشید همه ملکِ سلیمانیِ خود را

در دستِ کریمش اگر انگشتری آمد

یک مست میان فقرا آمده امشب

در را بگشا! ساقیِ بی ساغری آمد

دلدار سرای فاطمه می آید

ممدوح خدای فاطمه می آید

هر كس كه ثنای حسنش را گوید

مرضیِ رضای فاطمه می آید

خاتون جنان پسر به دنیا آورد

خورشید حرم قمر به دنیا آورد

هركس حسنی است با علی می گوید

زهرای نبی جگر به دنیا آورد

این مژده ز عرش كبریا می آید

گویند امام مجتبی می آید

هر لقمه ز احسانِ حسن روزی شد

از خوان علی مرتضی می آید